vrijdag 2 april 2010
Zondagmorgen
Na een lange kerkdienst liep de gemeente stemmig het kerkepad af. Tussen het zachte gemurmel en het geklikklak van zondagse schoenen klonk opeens luid de stem van mijn vijfjarige zoon. Met fonkelende ogen van boosheid schreeuwde hij: 'Had Eva maar nooit aan die appel gezeten, dan hadden we dit niet gehad!'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten